|
Gegronde hoop
Maart 2017
Hoop op betere leefomstandigheden houdt mensen gaande, immers: hoop doet leven. De hoop is zoveel zwakker en breekbaarder dan de op berekening berustende en op zekerheid koersende verwachting. Maar tegelijkertijd is zij zoveel sterker dan de verwachting. De hoop, tot en met de hoop tegen beter weten in, mobiliseert mensen naar wat nog niet is, ze stelt het mogelijke boven het reële. Hoop houdt het verlangen gaande. Toch is er soms een manco dat aan hopen kleeft: ze blijft steken in dagdromen of fixeert zich op wat totaal onrealistisch is. Hoop blijft dan ijdel. In dit TGL-nummer wordt hoop gekoppeld aan ons concrete leven, aan reële mogelijkheden om op maatschappelijk en individueel vlak het leven te verbeteren. Zo’n gegronde hoop kan niet zonder verzet, wil ze niet vervliegen. Er zijn immers veel obstakels te overwinnen – het belangrijkste is wellicht het gevoel dat ‘er toch nooit iets verandert’, kortom het gevoel van berusting en gelatenheid. In dit nummer komt dat verzet aan de orde in de vorm van (kleinschalige) sociale, politieke, economische en ecologische alternatieven: zelf opgezette inloophuizen; de inzet voor de herschikking van betaalde en onbetaalde arbeid; initiatieven aan de basis op het vlak van ecologische voedselproductie en -consumptie; handel en productie van goederen en diensten die aan het kapitalisme voorbij zijn; andere manieren van omgaan met vluchtelingen, etc. Deze en andere alternatieve initiatieven komen voort uit bewegingen aan de basis die aansturen op een actief burgerschap. Hoop en verzet komen er in samen en leiden tot concrete handelingsperspectieven. Het zijn niet alleen actuele bewegingen en initiatieven die dit TGL-nummer aan de orde stelt. Ook oude inspiratiebronnen doen hun zegje. In het Eerste Testament is het profetische verzet tegen onrecht geworteld in de hoop op en de belofte van Gods bevrijding. In het Tweede Testament manifesteert zich de messiaanse hoop in de hulp aan elkaar, in het standhouden tegen de wereldlijke overmacht en in het hoog achten van de kwetsbaren, meer dan jezelf. Hoop en verzet zijn geen kant en klare producten. Er moet altijd aan gewerkt worden en ze verdienen daarom voortdurend evaluatie en onderling gesprek. Daartoe nodigt dit nummer de lezers uit. |